W charakterze  jeszcze jednego przerywnika zamieszczam mały fragmencik z prozy mojego ulubionego autora.

„Jak się jeden taki powiesił, to boki można zrywać. Chłop pił na umór. Żona, naturalnie, piłuje go od rana do nocy.
No i postanowił się powiesić. Nie całkiem, tylko na niby. Krótko mówiąc, wyciął numer.

Żona poszła do pracy. A on zaczepił się szelkami na żyrandolu i wisi. Słyszy - kroki. Żona wraca z roboty. Chłop wywrócił oczy w słup. Naturalnie dla większego wrażenia. A to wcale nie była żona. Osiemdziesięcioletnia sąsiadka w jakiejś sprawie. Wchodzi, a tu chłop wisi. Starucha okazała się twarda. Nie, żeby tam mdleć… Przeciwnie, podeszła do chłopa, zaczęła mu szperać w kieszeniach. Załaskotało go i roześmiał się. A starucha ciach - i w kalendarz. Na amen. A on wisi. Nie może się odczepić. Przychodzi żona, widzi, co jest. Babka na amen i mąż powieszony. Żona do telefonu, dzwoni: „Wasia, u mnie w domu trzy światy! Za to teraz jestem wolna. Przyjeżdżaj…” A mąż się odzywa: - „Ja mu przyjadę. Ja temu kutasowi mordę rozkwaszę…” Wtedy żona też fiknęła. I też na amen…”

******

Wykaz moich notek na portalu "Szkoła Nawigatorów" pod linkiem:

http://stanislaw-orda.szkolanawigatorow.pl/troche-prywaty      

	stanislaw-orda
	15 maja 2019 17:04