Bardzo rzadko odnoszę się do tzw. bieżączki politycznej, bo to, moim zdaniem, zajęcie najzupełniej jałowe, ale przede wszystkim z powodu, iż tzw. publicystykę polityczną w TV oglądam jedynie od przypadku do przypadku, tzn. wyłącznie wówczas gdy przebywam akurat w pomieszczeniu, gdzie żona ogląda TVP Info. I wtedy staram się swój tam pobyt skracać (oczywiście w granicach możliwości).

Traf chciał, że dzisiaj dotarły do mnie fragmenty audycji, w której kilka osób, z tzw. „różnych opcji”,
miało się odnieść do sprawy zawieszenia w obowiązkach prof. zw. dr hab. Aleksandra Stanisława Nalaskowskiego (Katedra Edukacji Dziecka na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu). Osoby te miały wyrazić swoje opinie w wymienionej kwestii. Nie pamiętam żadnych nazwisk, nie rozróżniam osób występujących w programie, poza posłem Jackiem Sasinem, ale to bez znaczenia.

Jeden z rozmówców powołał się na opinię prof. Witolda Kieżuna wyrażoną, między innymi, w wywiadzie udzielonym przez tego profesora dla Czesława Bieleckiego, bodajże w 2005 roku, a który zamieścił w wersji elektronicznej Tadeusz Czernik pod tytułem „Patologia transformacji”; link:
https://tadeuszczernik.files.wordpress.com/2014/06/kiec5bcun-w-patologia-transformacji.pdf
Następnie ww. wywiad został wydany w wersji książkowej:
http://www.poltext.pl/b1431-Patologia-transformacji-wydanie-uzupelnione.htm

Otóż prof. W. Kieżun w swojej opinii określił, iż polskie elity uczelniane zostały zdominowane przez osoby o lewicowym, jak również lewackim światopoglądzie, które to elity mają w swojej w naturze totalniacki sposób postępowania z oponentami.

Można więc stwierdzić, iż postulowany przez Gramsci'ego dla Zachodu triumf maksizmu drogą „marszu przez instytucje” powiódł się w zupełności oraz odniósł sukces także w Polsce, tak mocno wszak aspirującej do owego Zachodu. No, ale to dygresja. Ów uczestnik debaty w studio TV, w ferworze polemicznym nieco uprościł tezy profesorskie z tego bardzo obszernego wywiadu, jakkolwiek sedno rzeczy udało mu się zachować bez zbytnich zniekształceń. Na co reprezentant tzw. opozycji, bodajże w randze posła Sejmu RP, reprezentujący formację POKO-t, natychmiast przybrał pozę Katona, który broni tejże uczelnianej elity i z iście faryzejskim sprytem tudzież logiką zarzucił oponentowi, iż pomówił całość kadry uczelnianej w naszym kraju o owe „lewackie skrzywienie”. I że to jest złamanie zasad, etyki, prawa, lewa i czego tam jeszcze. I nastąpiło to, co stało się powodem, że postanowiłem skrobnąć te parę zdań.

Nagle wszyscy ci tzw. „prawicowcy” z p. J. Sasinem na czele zaczęli się tłumaczyć, iż wcale nie mieli na myśli całej kadry uczelnianej, ale tylko jej tę część, która tak rażąco „zlewaczała”. Rzecz jasna tłumaczenia te były jak najbardziej na rękę (chyba na rękę?) posłowi z POKO-tu, bo ciągnął ten wątek z tężejącym oburzeniem do momentu, gdy nie wytrzymałem i kompletnie zniesmaczony opuściłem salon z grającym telewizorem.

A teraz konkluzja, która może wyjaśni, dlaczego sprokurowałem notkę na ten temat. Kwestia jest następująca: dyskutant A wygłasza opinię na jakiś temat, która to opinia nie podoba się dyskutantowi B. Zarzuca on więc dyskutantowi A przekraczanie norm zwyczajowych oraz prawnych, jak również wszelakich innych. Nie muszę dodawać, że zarzuca gołosłownie, na dodatek przekręcając i reinterpretując wypowiedź oponenta. I otóż, bo przypomnę, mamy do czynienia z opinią przeciw opinii, dyskutant A, wyraźnie zestrachany, wycofuje się z wypowiedzianej wcześniej opinii starając się wytłumaczyć, iż jego wypowiedź mieściła się w ramach poprawności politycznej, zadekretowanych wszak przez owe lewactwo. Żaden z rozmówców tzw. prawej strony nie bronił własnej, niechby przesadzonej czy choćby i błędnej opinii, ale pod karzącym spojrzeniem lewaka, kajał się i nieomal przepraszał.

A przecież wystarczyło zapytać owego przedstawiciela POKO-tu, po pierwsze, czy wolno mieć własną opinię w wiadomej sprawie, a po drugie, czy wolno ją publicznie prezentować.

Niestety, żadne z podobnych pytań nie zostało zadane (chyba nie zostało), co zakładam na podstawie przebiegu tego fragmentu rozmowy, do momentu, gdy jej słuchałem. Jeśli padło w dalszej części, to oczywiście, wycofuję to, co napisałem.

Reasumując, tresura fok aplikowana w systemie edukacji oraz walca medialnego dała rezultaty nadspodziewanie szybkie. Foki reagują tak jak przystało na psa Pawłowa.

Ale czy jest sens, by im wymienić tytułowe opony na jakieś inne, skoro wulkanizatorzy pozostają nadal ci sami?

******

Wykaz moich notek na portalu "Szkoła Nawigatorów" pod linkiem:

http://stanislaw-orda.szkolanawigatorow.pl/troche-prywaty      

 

 

 

 

 

---

tagi: polityka bieżąca 

	stanislaw-orda
	13 września 2019 22:55

16     1852    6 zaloguj sie by polubić