Taaaa, a ci wielcy pisarze niemieccy, francuscy, angielscy czy rosyjscy to pewnie ani minuty nie czuli się anglikami, francuzami, i tak dalej.

Ponieważ zdanie  "Ja jestem zdania, że autor ten należy do czołówki XX-wiecznych polskich literatów" może być bardzo niebezpieczne dla niektórych czytelników tego bloga, więc pozwolę sobie przytoczyć cytat z notatki Gabriela Maciejewskiego na temat "twórczosci" Gombrowcza, tak aby każdy sam sobie wybrał (wklejam go tutaj dla wygody, link do całego artykułu jest poniżaj):

"(...) czyli całe to dziamdzianie, któremu Gombrowicz oddawał się przez całe życie udając, że coś tworzy. Ja przeczytałem wiele z dzieł Gombrowicza i mogę powiedzieć jedno – to jest trucizna. To jest coś tak przerażającego, że nie sposób tego tolerować. Człowiek uwikłany w różne dziwne historie, ekscytujący się nimi bez sensu zupełnie i całkiem na wyrost, interpretuje okoliczności swojego życia w sposób toporny, prymitywny i po prostu słaby, używając jako narzędzia instynktów. Nazywa to niedojrzałością i widzi w tym ratunek, jeśli nie dla ludzkości całej to dla narodu polskiego. Dlaczego tak? Bo w żadnym innym języku poza polskim jego książki nie mogłyby się ukazać. Nikt by tego do ręki nie wziął. W aspirującej zaś i niczego nie rozumiejącej Polsce dwudziestolecia drukowano Ferdydurke po to, by dogonić Zachód i pofilozofować trochę tak jak to rzekomo miało miejsce w Paryżu. Gombrowicz na pewno zdawał sobie sprawę z tego, choć sam wyszydzał wszelkie pomysły na doganianie kogokolwiek. Przekaz Gombrowicza, żeby się utrzymał na powierzchni, musi być stale reanimowany. I nie inaczej jest w przypadku tej biografii. To jest książka dotowana przez ministerstwo kultury oraz przez warszawski ratusz. Po co? Skoro Gombrowicz był tak świetnym autorem, można przecież wydać jego biografię po prostu, bez zasilania. Można, prawda? I ona się sprzeda. No właśnie nie, bo te chamy znowu nic nie rozumieją i znowu o tej ojczyźnie pieprzą w kółko. Dlatego, z ich podatków, trzeba sypnąć trochę na wydanie tego wiekopomnego i jakże potrzebnego dzieła.

Nie tak dawno, parę lat temu opublikowano, tak zwaną ostatnią książkę Gombrowicza. Nazywało się to „Kronos” i były to zebrane w jednym miejscu relacje o seksualnych ekscesach pana Witolda. Trudno, moim zdaniem o większą demaskację. Całe życie filozofował, całe życie walczył z gębą, pupą i czym tam jeszcze, a na koniec okazało się, że jego najważniejsza książka jest o tym, kogo i gdzie puknął przypadkiem. No i kto jego puknął, bo bez tego nie byłoby sensacji. Co to niby miałby być za wyznania, że przeleciał kelnerkę z „Zodiaku”, za barem po godzinach…Kogo to ma ubawić, że spytam. Nie mnie na pewno."

O młodych, zdolnych i bardzo obiecujących

Jest to jeden z najczęściej tłumaczonych na inne języki polskojęzycznych pisarzy.

Nie jest możliwe, aby wszystkim odpowiadała ta sama literatura i ci sami pisarze.  

Przenoszenie natromiast kryteriów obowiązujacych w obozach politycznych na faktyczne lub wydumane koterie literackie to zabawa. w której nie mam zamairu brać udziału.

Ja uważam, ze "Dzienniki" Gombrowicza to dobra  (a miejscami miejscami) literatura. Natomiast  tzw. powieści to głównie  zabawa formą, eksperymenty bez większych ambicji.

Jesli napisłąem, ze  , w moim przekonaniu,  Gombrowicz należy do czolowki XX-wiecznych pisarzy polskich,  to nikt nie zadał pytania, ile miejsc miałaby liczyć owa czołówka. Moim zdaniem czołowka to dwadziescia nazwisk i G. w niej się mieści. Natomiast parę osób uraziła owa "czołówka". Mnie ona nie razi.

Przyznam, że w tym momencie zaczynam się zastanawiać, czy Tadeusz Nowakowski - miał żonę, czy raczej miał inne zainteresowania. Ale to tak pod wrażeniem chwili pytam sama siebie:)))

 On żył w czasach po I WW, kiedy wszelka rozpusta była bardzo tanim towarem, zwłaszcza w Niemczech ale i w Polsce, jak to w kraju zrujnowanym wojną. Do prostytucji hetero, doszła na wielką skalę prostytucja - homo. I się zaczęło. Jak pisze holenderski psychiatra, który przez całe dekady prowadził badania i terapię tej grupy społecznej (pod grozą nagłej śmierci, wielokrotnie demolowano mu gabinet, a telefony z groźbami śmierci to miał regularnie) - takie skłonności u chłopców, jeśli ci nie byli zwyczajnie uwiedzeni, pojawiają się w rodzinach, gdzie dominuje matka a ojciec jest - nieobecny lub wycofany.  Taka "matka, która zanadto kocha" syna i jest nadopiekuńcza.  Dziecko nie może się obronić przed nadmierną opieką i z czasem może dojść do ukrytej nienawiści do matki a z czasem i do kobiet.  NIe jest przypadkiem tzw. niechętne odnoszenie się do kobiet i na temat kobiet - w środowiskach gejowskich.
Ciekawe, że ten psychiatra, profesor nauk medycznych chyba, miał całkiem spore wyniki w "nawracaniu" homoseksualistów na hetero. Ale został za to znienawidzony potwornie. Jego książka została wydana w wydawnictwie Fronda.
Przypadek Gombrowicza to jest problem całego środowiska "młodych panów artystów" w II RP z dobrze ożenionym panem Iwaszkiewiczem - w centrum tego "fenomenu artystycznego". Oczywiście wszyscy oni strasznie się lansowali nawzajem, jacy to oni wielcy artyści są.  Solidarność grupy mafijnej, ostatnio wykryta w warszawskich teatrach.

Najpierw napisz,  co przeczytałeś z  Gombrowicza, że masz czelność zabierać głos?

Moravia, Gide, Lorca.

Wystarczy?

Skąd to odświeżanie truchła, Unu? 

Pozwolę zatem sobie:

http://kossobor.neon24.pl/post/93514,gombrowicz-i-inni-o-duchu-kultury-polskiej

Fajny ten jego tekst. Nie zastanawial sie nawet pieciu minut, ale o Polsce i Polakach musi sie wypowiedziec. I to zeby raz. Jak ktos sie nie zastanawia kim jest, ale ma przymus wypowiedzi to daje ewidentny dowod na to, ze jest to przyglup.

Moje doswiadczenie Ausländera podpowiada mi, ze nie dosc, ze przyglup to rowniez oszust. Nie ma praktycznie dnia w moim zyciu, zebym nie wypowiedzial w obcym jezyki - jestem z Polski, jestem z Polakiem, produkuje w Polsce, importuje z Polski, itp. Ja oczywiscie znam takich, ktorym sie ciezko do Polski przyznac. i na pytanie skad sa to odpowiedza - a czy to wazne? Jestem przeciez czlowiekiem. Albo europejczykiem, jak wmawial nam Janusz Palikot.

A on nie mial czasu piec minut sie zastanowic. Co za szmaciarz.

Wiesz co unu, większość dzienników to dobra literatura. Tak już po prostu jest. Ja często słyszę to co tu napisałeś - może i reszta Gombrowicza jest do chrzanu, ale dziennik jest świetny. Każdy w miarę uczciwy dziennik jest świetny

Nieśmiało zwracam uwagę, że rzecz dotyczy kreacji literackich a nie handlu butami.

Nie wiem dlaczego się tak ochoczo  wypowiadasz na ten temat, skoro bodaj jednej linijki z Gombrowicza nie przeczytałeś, nie wspominając już o jej zrozumieniu.

Ciekawie też Pani czasem pisze, ale rzucanie informacjami o tym, że nie ma seksu w Dzieciach, że purytanie, że nowe, że niby seksualizacja -do informacji o matce z problemami nie akceptującej u gombrowicza  jego bycia Chłopcem i ubiera go w sukienki, w czasach, gdy Chłopców w sukienki się nie ubiera, jest w większości tylko atakiem na Panią KOSSOBOR.

Kolejny przypadek "matki-wariatki" i potwornych skutków. I  zachowywał się jak "dziewczynka" i to - kapryśna.

W Argentynie Polacy robili składki, żeby miał z czego żyć. W roku 1943 Stanisław Odyniec załatwił mu pracę w "Solidaridad" - "piśmie wydawanym przez jezuitów". Na stałe zostaje zatrudniony z litości w Banco Polaco, który był przedwojenną filią Banku PKO a dyrektorem Polak Juliusz Nowiński a żona Nowińskiego zapraszała go na obiady i  cerowała mu ciuchy bo był zwyczajnie obdarty. Pracownicy nie znosili go, bo zajmował godzinami - toaletę. Podobno "pisał'. Więc Nowiński zorganizował mu pokój osobny na parterze, żeby nie wnerwiał prawdziwych pracowników.

I on miał czelność mówić, że się "nie zastanawiał 5 minut czy był Polakiem".  Żeby chociaż miał talent. A on miał - pretensje do talentu a wylansowali go "chłopaki" plus Niemcy, bo właśnie była planowana "rewolucja seksualna". No i wyszydzał polskość, więc Niemcom bardzo "podchodził".  Żenua.

Nie pisze, ze nie ma seksu w dzieciach, tylko, ze jest dluga tradycja ubierania chlopcow jak dziewczynki.  Sam mailem kilka taich przypadko w rodzinie i wszyscy wyszli na ludzi.  Przed II WS wsrod polskiej inteligencji to bylo dosc powszechne.  Ja znam przypadki powojenne.  Pisze, ze ubieranie chlopczykow w odrebne ubrania moze miec element pzredwdczesnej seksualizacji, ktora odbywa sie pod przykrywka purytanizmu i dbalosci o zasady.  Tak samo male kilkuletnie dziwczynki w dwuczesciowych strojach kapielowym sa seksualizowane.  Kiedys dzieci mogl latac nago na plazy a dziewczynki byly ubrane jak chlopaki.

Niech sie Brzoza o Kossobor nie martwi. Ona sie sama odezwie jak bedzie chciala.

W Argentynie pracowal w "Banco Polacco" -dali mu prace rodacy z laski, bo klepal biede -wiec tam nie musial znac jeszcze hiszpanskiego

ojej!

odpisalam na goraco nie czytajac Pani wpisu -a Pani wlasnie uprzedzila mnie o tym!

No to raczej horror. To było dość powszechne w niektórych kręgach ziemiaństwa. Miałam koleżankę szkolną, której matka do 14 roku życia nie zapinała sobie guziczków w bucikach, bo robiła to panna służąca. To trwało do roku 1939 r, bo wtedy wyrzucili ich z majątku w Wielkopolsce Niemcy a oni schronili się u kuzynów gdzieś pod Zamościem, ale ci kuzyni przyjmowali pod dach wszystkich uciekinierów, więc mowy nie było, aby guziczki jakaś panna służąca zapinała. I co ciekawe, ta matka zapamiętała to schronienie w dworze właśnie jako "horror" a kiedy urodziła dzieci, to te dzieci gotowały obiady, prały, sprzątały etc. bo ona się zatrudniła jako fizyk na posadzie w jakimś instytucie naukowym i przynajmniej kasę do domu przynosiła. Mąż zresztą miał podobne nawyki i też "naukowiec". Pięcioro dzieci robiło za "służbę domową". Z tym, że bardzo dobrze wyuczyli ich języków obcych, manier oraz dali kontakty z kuzynami zagranicznymi, Taki rodzaj "posagów".

Gombrowicz mnie ani ziebi ani grzeje.  Ksiazki dawno czytalem i bylem pod srednim wrazeniem.  Nie jest on liscie ksiazek, ktore bym polecal.  Jednak nie rozumiem tych emocji dotyczacych niego.  Pan Valser chcialby go bic i nawek kopa mu dac. Nasza Pani Lustratorka nic mu nie przepusci.   A Gombrowicz ksiazki pisal i tyle i jakos to swoje zycie przezyl.   Mozna te ksiazki czytac lub nie.  Od czasow Sienkiewicza i Reymonta osiagnal najwiekszy miedzynarodowy sukces z polskich pisarzy.  Jak ktos powyzej zauwazyl, mozliwe, ze dostalby Nobla jesli by dluzej zyl.  Byl prekursorem postmodernizmu.  Krytyk literacki Annie Dillard w swej ksiazce " Living by Fiction"  piszac o nim i o innych prekursorach jak o Hermannie Brochu i Robercie Musilu, ze jak znajda sie w niebie to moze Bog im powie "mieliscie racje" majac na mysli, ze ci pisarze odkryli tak jak fizycy od mechaniki kwantowej nowy sposob analizowania rzeczywistosci i jej opisu uzgledniajac, tak jak w fizyce kwantowej,  obserwatora. 

w grobie

On widocznie b. lubi "spuszczac po bandzie", cokolwiek to znaczy, wiec nie odpusci zadnej okazji aby spuscic po bandzie.  

Mnie dzis urzekl ten fragment: : "...Proszę Pana, nigdy w życiu, nawet przez pięć minut, nie zastanawiałem się nad tym czy jestem Polakiem czy nie jestem Polakiem..."

To jest tak, ze on w 1939 roku na ten statek do Argentyny to wsiadal na paszporcie z Unii Europejskiej, bo przeciez nie na polskim dokumencie i mowil tez po europejsku bo przeciez nie po polsku (nawet przez piec minut), a jak wyszlo z dyskusji, to po hiszpansku tez nie. Ja do jego literatury nic nie mam. Ot pisanina dla jasniejszych, takich co nie potrafia gwozdzia wbic w deske, ani zupy ugotowac, ani butow zasznurowac.

Mnie on interesuje jako czlowiek, a z tych kilku fragmentow jasno wynika, ze to byla popierdulka, ktora bujala sie przez cale zycie za nie swoje pieniadze.

Problem jest, ze Gombrowicz "nawet piec minut sie nie zastanawia", ale zaraz potem dodaje "Ja muszę pisać po polsku bo to jest mój język i ja tym językiem władam. Oczywiście, mógłbym pisać innym językiem, gdybym władał nim tak jak władam polskim."

Daleki mam do tego, zeby powiedziec, ze "jestem Polakiem i mam obowiazki polskie". Nie ma mozliwosci zatarcia sladow, ani ucieczki od tego w jakiej kulturze czlowiek sie urodzil. No chyba, ze zyje sie pomiedzy kulturami. No, ale to nie jest przypadek Gombrowicza, ktory wyemigrowal jako czlowiek uformowany.

Gombrowicz zdystansowany do Polski, ludzi ciemniejszych, zajmujacych sie przy tym jakimis przyziemnymi sprawami, takimi jak cerowanie odziezy i zarabianie na chleb jest paliwem dla rewolucji. Swiadomie badz nie, reprezentuje zdegenerowana i zdeprawowana szlachte. Wielkopanskie maniery, zdystansowanie sie od plebsu i dwie lewe rece do roboty. Do tego pieprzenie o uniwersalizmie, indywidualizmie, ale piszemy dla tych jasniejszych. Gombrowicz jest przede wszystkim smieszny i zalosny.

Mnie rozwalil ten entuzjastyczny fragment na temat fundacji Forda, ktora go zainstalowala w Berlinie. Naiwnosc i glupota. Pytanie czy prawdziwa, czy udawana?

"... znalazłem się tutaj, bo zostałem zaproszony przez Fundację Forda. Ta wielka i pożyteczna instytucja kulturalna w Stanach Zjednoczonych zaprosiła szereg artystów z rozmaitych krajów na roczny pobyt w Berlinie. To zwyczaj amerykański. Moim zdaniem bardzo rozumny. A polega on na tym, że się zaprasza pisarza czy artystę na dłuższy pobyt, nie wymagając od niego nic, żadnych odczytów czy sprawozdań. Po prostu rzecz w tym aby pisarz mieszkał w danym mieście przez czas dłuższy, aby zetknął się z jego atmosferą i środowiskiem kulturalnym. Dla mnie ta podróż i ta propozycja są czymś niesłychanie dogodnym, gdyż od dłuższego już czasu chciałem zobaczyć Europę. W Argentynie mieszkałem dwadzieścia cztery lata, nosa nie wychylałem poza Amerykę Południową. Zresztą bardzo byłem ciekawy Berlina. Toteż zaproszenie przyjąłem z wielka przyjemnością."

mnie Gombrowicz nieinteresuje jako człowiek, ale to co napisał o sobie, o innych i o swoim postzreganiu świata.

Mieszkasz w kraju, którego horyzonty kulturalne nie wyszły  poza skonstruowanie zegara z kukułką, więc bądź uprzejmy przyjąc do wiadomości, że twoje opinie na tematy mniej przyziemnie potraktuję ze stosownym dystansem. Nadal nie rozumiem jakiego rodzaju ambicje Tobą kierują, abyś tak zapamiętale dyskutował o Gombrowiczu.

Trafna uwaga z tym zegarem z kukulka. Dodam jeszcze od siebie, ze zegar tyka oraz to, ze trzeba duzo wysilku wlozyc, zeby nie poszybowac w przestworza, bo tam zwykle czeka wiekuisty krasnoludek, albo towarzystwo kurpiowskie. Ja to widze u siebie jako osobiste zagrozenie. Depresja mi nie grozi. Szybowanie - jak najbardziej. Lubie czuc grunt pod nogami i nie spekulowac za duzo. Uwierz mi, ze pokusa jest spora i czasem ciezko sie jej oprzec. Lubie zapisywac rzeczy. Nawet te, ktore mozna nazwac marzeniami. One wtedy staja sie lista rzeczy do zrobienia, ktore z czasem najzwyczajniej odhaczam.

Nie zapisuje jednak rzeczy w stylu "w tym roku poszerze swoje horyzonty kulturalne, ktore siegna dalej niz skonstruowanie zegara z kukulka." Mysle, ze dopiero wtedy jakbym zapisal takie marzenie mozna byloby mnie potraktowac z dystansem. No, ale ja rozumiem, ze kazdy ma inna szajbe i ona z wiekiem sie tylko poglebia.

Gombrowicz to jest jakis przyklad do nasladowania

Patrzysz na swiat jak szkolak. Swiat ma role dytaktyczna? Rola kazdego czy to Woynillowicza czy Gombrowicza powinna sie sprowadzic do tego aby jakis Valser mogl sie czegos nauczyc czy nasladowac?    Jak juz pisalem towarzysze i towarzyski od edukacji z PRL mogly by byc dumne ciebie. 

a zatem czemu tracisz czas i energię, aby porównywać wóz z sianem z szybowcem?

Ale w zasadzie w jakim celu to wszystko wypisujesz?

Co ciebie obchodzi Gombrowicz, bo zakładam,  że tyle samo, ile każdy inny pisarz

Gdybym napisał, że uważam "Wesele" Wyspiańskiego za jedno z nielicznych arcydzieł w literaturze polskiej, to też być wybrzydzał. I co, przekonałbyś mnie, abym zaczął uważać inaczej? 
Po kiego więc grzyba jest to powtarzanie przez Ciebie wciąż tych samych zaklęć.

Naprawde potrzebujesz wiedziec jakie sa moje motywacje? Po co ci to?

Tobie sie juz wszystko pokielbasilo. "Wesele" to dramat teatralny, nalezy do sztuki scenicznej.

doprawdy?

dramat sceniczny to nie literatura?

Weź może pozostań przy radach na temat strojów sportowych.

Ja stawiam na szali swoj tytul mistrza Europy.

Czyli wracamy do punktu poczatkowego:  "Pan Valser chcialby go bic i nawek kopa mu dac."   

Wow! Jestem pod wrazeniem! W jaki sposob udalo sie te wszystkie kropki polaczyc?

Jednak ja powstrzymam się z wyrażeniem oceny, czym są Twoje opinie na temat literatury.

Z tego wywiadu wynikaja dwie sprawy, ktore rzucaja troche swiatla na Gombrowicza. Jego stosunek do narodowej kultury - lekcewazacy i ambiwalentny, oraz entuzjazm dla amerykanskiej agendy zajmujacej sie promocja agentow wplywu, do ktorych sam Gombrowicz dolaczyl.

Dlamnie to wystarczy, zeby jego teksty sobie odpuscic.

Nie jestem pewien Twojej diagnozy. On jednak pisal po polsku bo zadnego innego jezyka nie opanowal na tyle, zeby sie w nim literacko poruszac. 

Wiec z jednej strony masz szyderstwo, pogarde i odciecie, a z drugiej ekploatacje mozliwosci jaka kultura (jezyk) daje. 

Na to wszystko nakladaja sie jego osobnicze ograniczenia, ktore wygladaja na brak zdolnosci adaptacyjnych. 24 lata w Argentynie i w sumie zerowa inegracja z ta kultura. Mnie to przypomina historie podhalanskich emigrantow do chicagowskiego Jackowa, ktorzy po dwoch dekadach ida do polskiego marketu bo tylko tam sie moga dogadac. 

za kontrowersyjną uważa ją wyraźna  mniejszość tak literatów jak i zawodowych krytyków literatury.

No więc  kogo byś, a contrario,  postawił naprzeciw Gombrowicza jako pozywyny i pożyteczny wzorzec literata?Dowiem się, czy nadal będziesz imaginował tak "w ogóle"?

Zawodowcy literaci? Bylbym wdzieczny jakbys sobie zadal troche trudu i napisal u kogo oni byli na luscie plac? 

Wiadomo bowiem, ze sponsor Gombrowicza zaliczyl kilka grubych afer finansowych z transferami gotowki z CIA. Z pewnoscia byl jakis powod dziwny, ze zainstalowali Gombrowicza w Berlinie,  co jest o tyle dziwne, ze on po niemiecku komunikowal sie tak jak po hiszpansku w pierwszych latach argentynskich. 

Raz jeszcze to napisze - najmocniejszym tekstem jaki czlowiek pisze jest jego zyciorys. 

Gombrowicz bardzo mi się podobał, pamiętam Kosmos- teatr telewizji z Peszkiem, robiło to wrażenie. Co mi się tam podobało? Bardzo plastyczna forma, zaskakująca. U Grass'a w Blaszanym bębenku fragment z kotami w worku na śmietniku, a w Kosmosie ptaszek na sznurku- tego typu klimaty, nazwałbym to pisarstwem synkopowym, łamanie rytmu. Arytmia wręcz. To było ciekawe do tego stopnia, że sobie sprawiłem egzemplarz Ferdydurke (jest z obwolutą, a to późne lata 30-te). Ale rysunki Bruno Schulza są tam beznadziejne. Najlepsze rysunki to Mariano Betelu- mistrznieprzerywanejkreski:

http://www.congresogombrowicz.com/los-dibujos-de-mariano-betelu/?lang=en

kolo nazywał się Ferdinand Durkee- Ferdy Durkee i był z powieści Lewis'a Babbitt:

https://witoldgombrowicz.com/pl/wgtworczosc/powiesci/ferdydurke/ferdydurke-tytul

 Ja natomiast myślę, że zawadiacko depczesz  granicę śmieszności.

Czy ktoś ci za to płaci?

Poczytaj sobie w jego dzienniku, jak ekipa z knajpy w Argentynie tlumaczyla jego powiesc. To moze jest towarzysko fajna impreza, ale poza tym jest smiesznie, podobnie jak tutaj ta dyskusja. Ja rozumiem, ze nas inne rzeczy smiesza i ze Ty masz jakis emocjonalny bond z Gombrowiczem, ale nie musisz robic wycieczek w moim kierunku z tego tytulu.

Odpowiedz krotko, czy przyjecie rocznego stypendium Fundacji Forda - organizacji wielokrotnie skompromitowanej przez finasnowe skandale i wyrazne slady finansowania fundacji przez rzad amerykanski to jest powod do euforii? Oni sobie Gombrowicza zaistalowali w Berlinie, a on sie cieszyl, ze nie stawiali mu zadnych warunkow. Wystarczy przeciez, ze przy jego nieznajomosci niemieckiego zorganizowali mu rozne spotkania, odczyty i wyklady.

Co do talentow Gombrowicza, to sprawa jest jasna. Facet mial wiele brzydkich nawykow i ciezkich ograniczen, ktorych nie byl w stanie przezwyciezyc. To ostatecznie ustawia recepcje jego tworczosci. Ja w kazdym razie od takich rzeczy nie abstrahuje i uwazam je za wazne w ocenie.

a co do tworczosci Gomrowicza... no coz... pretensjonalna nuda.

Czy ty naprawde nie widzisz, ze zyciorys Gombrowicza to jest jedna wielka turbulencja i dramat czlowieka, ktory nie potrafil ogarnac prostych i banalnych spraw, takich jak dach nad glowa, nowe gacie i pelna micha?

I ze jedyne co mu przychodzilo do glowy to pisanie o jakis kosmicznych, wydumanych problemach ludzkosci?

Slepota poki co jest nieuleczalna. Ale doceniam wyznanie. Piwko ci sie nalezy.

Raz piwko i drugi raz piwko. Do dostania w Szwajcarii, ale tylko w specjalistycznych sklepach. Na zdrowie.

To po prawej jest ciemniejsze. Ma miedziany kolor, wieksza zawartosc alkoholu - 7,2%, mocno slodowy smak. Oba piwa sa dostepne w butelkach 0.33l po ok. 4 franki. Jak jestes w Tlokini to Ci przywioze.

Nie, nie będzie mnie w Tłokini.

Najpewniej  będę w przyszłym roku w Lublinie, ewentualnie  wcześniej, tylko nie pamiętam gdzie.

Głównie zależy od tematyki.

Przeliczam w ten sposob tylko wtedy, kiedy produkuje w Polsce i potem sprzedaje w Szwajcarii. Nie przeliczam w ten sposob kiedy tu kupuje, bo bym zadnego piwa wypil, ani nic nie jadl.

800 PLN dniówki.
Na kasie w supermarkecie!

Upst - pomyliłem waluty.

200 franków dziennie. To marnie bo tylko 25 piw kupi :(

Pytanie ilu miałes klientów dziennie na ten masaż. Jak komplecik to chyba kasa całkiem niezła.

"...150 klientow rocznie i wakacji 12 razy do roku" I to mi się bardzo podoba ;-)

"Pomysl, zeby otworzyc biznes i sprzedawac swoj czas za godzinowa stawke nie jest najmadrzejszy i jest bardzo ograniczony jesli chodzi o zarabianie pieniedzy. Dosc szybko osiaga sie maksymalny pulap, ktory wynika z czasowych i fizycznych ograniczen. "

Przecież nikt nie mówi że masz tam sam pracować ;-) Ale ok rozumiem że są bardziej zoptymalizowane kierunki prowadzenia biznesu :-)

To oczywiste ale też musisz poświęcic czas żeby tego dużego klienta przekonać. I to nie tylko na rozmowę ale na inne akcje typu sponsorowanie kogoś żeby tego używał itp. Tu nic za darmo w sensie czasowym też nie ma. Ale w sumie potem multiplikacja może to odpłacić z nawiązką.

Oczywiście do Valsera

Nie masz racji. W promocji da się po tyle kupić Żywca.

Natomiast nie jest urban że w niektórych piwach mieszają słód jęczmienny z syropem glukozowym.

Niech ten bloger  pogada z technologiem w jakimsś większym  browarze.
Ja gadałem.

problem w tym, czy dodaja czy nie dodają A ile, kiedy, czy wyłącznie taki syntetyk (oczywiscie to tylko domieszka) , to inna kwestia, bo z tym bywa różnie, zależy jaki "surowiec" jest akurat na magazynie.

Zapytaj tego znajomego browarnika, jak to możliwe, że piwo od momentu zalania wodą w kadzi  jest gotowe na trzeci dzień do rozlewania do puszek i butelek. Tzn. czy możliwe jest takie ekspresowe uwarzenie piwa w sposób naturalny (czyli w oparciu o naturalne surowce i stosowną dla nich technologię). Bardzom ciekaw odpowiedzi.

Nie kilka dni Valser. Królewskie z browaru w Warszawie leżakowało 2-3 tygodnie w piwnicach. Rozmawiałem długo z technologiem jak właśnie zainstalowali tankofermentatory i zaczęli je pasteryzować. Wcześniej miało 7 lub 14 dni przydatności.

Takiego piwa już nie będzie ale ja akurat lubię z obecnych tylko Żywiec. Inne mi nie smakują a próbowałem dużo wynalazków.

Stąd mam problem za granicą bo tam to już trudno o cokolwiek. Zwłaszcza na Canarach :((( Zresztą pieczywa też nie ma tam sensownego.

Najgorszy syf jaki piłem w latach 90' to było EB. Aż się wreszcie zapytałem dostawcy do knajpy w Jastarni dlaczego taki ten syf toksyczny (nie było tam innego wtedy w knajpie) powiedział że konserwują nadmanganianem potasu...

Wszystko sie zgadza. Imperium Prunum z browaru Kormoran z Olsztyna lezakuje 8 miesiecy. robia je raz do roku i butelkuja w styczniu. Porter Jubileuszowy browaru Cieszyn byl na lezaku 18 miesiecy. No, ale to piwo bylo ze szklem degustacyjnym i w tubie wystawione za 60zl, 16 tysiecy numerowanych butelek. Nie porownujmy tego do Zubra, albo innej koncernowej bryi. Ja sie kolo tego w sklepie nawet nie zatrzymuje. To nie znaczy jednak, ze oni robia jakies kombinacje alpejskie, zeby importowac jakies wynalazki, gdzie chmiel na goryczke jest taki i w nadmiarze na rynku. To jest przede wszystkim ekonomicznie bez sensu.

Zapewniam Cię że chętnie bym płacił po 10 zł za butelkę jasnego pełnego, ale nie ma nic co by mi podchodziło tak jak Żywiec.

Oczywiście pamiętam Żywca z lat 80' i pamiętam też Królewskie z Warszawy, żeby było ciekawiej jak się je wstawiło do ciemnej szafki na kilka dni to się robiło jeszcze lepsze.

Natomiast co do urban to przypomina mi się rozmowa z jakimś managerem wysokim z browaru Żywiec i powiedział że do puszek idzie lepsza połowa kadzi a do butelek reszta.

Chyba chodziło o to że te puszki mają dłuższą przydatność i musi być mniej 'frędzli"

To nie jest urban.

Przeciez konkretnego piwa z browarow rzemieslniczych w Polsce jest taki wysyp, ze ja innych nie pije i zawzse cos z Polski zabieram do Szwajcarii. Sa tez piwa "sztosy", za ktore trzeba dac kilkadziesiat zlotych i ciezko je dostac. Porozgladaj sie za Pinta, DrBrew, Kormoranem, Browarem Zakladowym - ze wymienie tylko moje cztery ulubione.

W Polsce sa w tej chwili setki browarow rzemieslniczych i dziesiatki juz w tej chwili browarow restauracyjnych. Tylko w tym roku bylem w kilku - Olbracht w Toruniu, Kaszubski w Bytowie, hotelowy browar Szymbark, Wyszak w Szczecinie i Warmia w Olsztynie.

A ile im z tego zabierają?

Birra Moretti kupilem w The World of Drinks na stacji w St. Gallen. Kolo czworki zaplacilem. W wysylce jest troche taniej, ale nie za duzo. Kupowalem jeszcze pare innych rzeczy i dokladnie nie wiem ile za poszczegolne butelki placilem. Gdyby nie Stanislaw to bym sie raczej nie zainteresowal.

https://www.beerworld.ch/?s=birra+moretti

90 funtów/dzień w sumie może być :-) 1750 PLN za 4 dni. Nie wiem czy to od osoby czy za kurs bo w 2 osoby to wyjdą grosze.

Oferta jest od osoby, ale negocjuje, bo to sa cztery dni robocze. Trzeba do tego doliczyc jeszcze dolot na wyspe, hotel i jedzenie. Drogo wychodza noclegi, bo wyspa jest mala i srednio za pokoj w pensjonacie bed and breakfast sobie zycza 100 funtow, a to zaden hotel jest... Za cztery stowki w Polsce to jest wypas na cztery gwiazdki plus.

wynajem auta sredniej klasy typu VW Passat na 6 dni to jest wydatek circa 260 funtow, 45 funtow za dzien. jesli jechac ekipa czterososobowa, to jest smiech. Pokoje sa zawsze wycenione na dwie osoby wiec jesli w dwojke sie zainstalowac, to wychodzi 50 funtow za dzien na glowe. Jedzenie w UK jest tanie, a czasami tansze niz w Polsce.

Ja juz stracilem serce do tzw. montowania ekipy, bo swoj pierwszy tour do Szkocji przekladalem z roku na rok przez piec lat. Po prostu w kwietniu lece i fertig. Jak kto bedzie zainteresowany sie wlaczyc, to mozemy pogadac i czesc aranzacji dot. transportu i wejsc do destylarni moge zaaranzowac. Tym bardziej, ze w wielu destylarniach trzeba sie wczesniej zglosic, bo sie nie wejdzie. Liczba wejsc jest ograniczona.

Eee tam. Ja sam ze soba to nie mam problemu. W ekipie juz tak jest ze trzeba sie cwiczyc w sztuce kompromisow. Wiem czego chce, co mnie interesuje, to po prostu to zrobie.