Notka krótka i lekkostrawna. A zatem ad rem. 

Literalnie rzecz ujmując pedagog to przewodnik dzieci, zaś demagog to przewodnik ludu.

Mit starożytnej Grecji jako kolebki demokracji stanowi utrwaloną kliszę mentalną trudną do wytłumaczenia czymś innym poza coraz bardziej masywną ignorancją współczesnych wykształceńców, którzy ani łaciny, ani greki czy historii, że o matematyce, fizyce i chemii nawet nie warto wspominać.

W starożytnym świecie określenie demos oznaczało coś w rodzaju motłochu i tym samym miało wydźwięk ujemny, a nawet pogardliwy.

W koncepcjach politycznych czy to Platona, czy Arystotelesa słyszy się o rządach obywateli (politei), nie zaś o rządach ludu. A prawa obywatelskie, dajmy na to w takich Atenach posiadało np. za czasów Platona nie więcej jak 10 procent mieszkańców, a  pozostali  byli  wyzutymi z praw niewolnikami. Jeśli do tego obrazu dopowiemy, że kobiety w greckich polis, za wyjątkiem heter, żyły w haremach to odwoływanie się do starożytnych Greków jako ojców demokracji powinno być zdecydowanie mniej życzeniowe i idealistyczne. A już szczególnie uwaga ta odnosi się do retoryki stosowanej przez aktywistów rozmaitych ruchów wolnościowych czy feministycznych.

Dlatego starożytni nie zrozumieliby nowożytnych konotacji łaczących się z określeniami w rodzaju pedagog (pozytywne) oraz demagog (negatywne), skoro logicznie rzecz biorąc, co do zasady, dotyczą one przewodzenia już to dzieciom, już to ludowi.

Obecnie żyjemy w epoce cywilizacyjnej wytrasowanej takimi osiągnięciami jak wynalezienie ruchomej czcionki przez Gutenberga, radia przez duet Tesla/Marconi, telewizji przez Szkota Johna Logie Bairda, idei internetu przez Paula (Barucha) Barana, grodzieńskiego Izraelity, który w młodości wyemigrował do USA. Czyli w epoce, w której demagodzy zdominowali tzw. dyskurs publiczny i który poskutkował galopującym zaniżeniem standardów wśród coraz liczniejszych rzesz tychże demagogów, zgodnie z regułą, że gorszy pieniądz zawsze zdoła wyprzeć z rynku pieniądz lepszy.

Ponadto współcześni demagodzy, zwani często, acz mylnie, politykami, bynajmniej nie mają zamiaru poprowadzić tegoż ludu, na podobieństwo Mojżesza, do jakiejkolwiek Ziemi Obietnicy.

Przeciwnie, sztab współpracowników każdego z gardłujących publicznie demagogów wyposażony został w technologiczne i techniczne pomoce, łącznie z wyrafinowanymi programami cyfrowymi, które pozwalają na bieżące monitorowanie wahań nastrojów pośród owego ludu. Na tej podstawie sztaby suflują, co wypada w danym momencie na jaki temat powiedzieć oraz na jaki inny temat pod żadnym pozorem nie wolno się odezwać. Dlatego najczęstszym rodzajem publicznych wypowiedzi, jakie mamy okazję usłyszeć z ust współczesnych demagogów jest ciągłe zapewnianie, że oni życzą wszystkim zdrowia, szczęścia oraz pomocy społecznej. Najogólniej deklarują, że chcą chronić przyrodę, walczyć z biedą i popierać rozwój wszystkiego, czego tylko się da. Bardziej ambitni z demagogów okraszają tego rodzaju wypowiedzi różnymi obcojęzycznymi zwrotami, które mają nadać walor mądrości i powagi wygłaszanym banałom, często akcentując je rytualnym  frazesem w brzmieniu "tak naprawdę". I choć traktują wyborców jak osoby niepełnosprawne na umyśle, to przecież zostali zakładnikami kapryśnych nastrojów tychże.

Tak oto porzucenie i zaniechanie nauki greki i łaciny doszczętnie zrelatywizowało świat pojęć używanych przez współczesnego wykształciucha, zarówno wyborcy jak i wybieranego, pod każdą z szerokości geograficznych. Otrzymany w efekcie logiczno-pojęciowy misz-masz skutkuje tym, że współczesny demagog może mówić cokolwiek, bo jest przekonany, że i tak nie ma to żadnego  znaczenia. On nie traktuje wyborców serio, rzecz jasna na zasadzie wzajemności. W efekcie akademicki mit ludowładztwa został sprowadzony do cyklicznego uczestnictwa w fasadowych rytuałach wyborczych, którymi emocjonują się wyłącznie demagodzy oraz najemnicy medialni podkreślający konieczność jak i niezbędność wspomnianych rytuałów.

I na koniec jeszcze dygresja. Otóż pedagog w języku polskim ma znaczenie jednoznacznie pozytywne, ale w języku angielskim niekoniecznie jest ono tak jednoznaczne.

I to by było na tyle.

******

Wykaz moich notek na portalu "Szkoła Nawigatorów" pod linkiem:

http://stanislaw-orda.szkolanawigatorow.pl/troche-prywaty

 

---

tagi: demokracja  wybory 

	stanislaw-orda
	10 października 2018 21:18

12     1572    14 zaloguj sie by polubić